Polyester, een klasse synthetische polymeren die zijn opgebouwd uit meerdere chemische herhalingseenheden die met elkaar zijn verbonden door ester (CO-O) groepen. Polyesters vertonen een brede waaier van eigenschappen en praktische toepassingen. Permanent-drukweefsels, wegwerpflessen voor frisdrank, compact discs, rubberbanden, en emailverven zijn slechts enkele van de producten die uit deze groep worden gemaakt.
Polyesters worden meestal bereid uit een condensatiereactie tussen een organische alcohol (die hydroxylgroepen bevat) en een carbonzuur (die carboxylgroepen bevat). Deze twee functionele groepen reageren om de karakteristieke esterbinding te vormen, een chemische groep met de structuur:
R en R′ staan voor de gekoppelde eenheden die, duizenden malen herhaald binnen één enkel molecuul, de lange polymere keten vormen. De precieze samenstelling en structuur van deze zich herhalende eenheden lopen sterk uiteen, maar ruwweg kunnen zij worden ingedeeld in alifatische ketens (d.w.z. met een open structuur) en ketens die ringvormige moleculaire groepen bevatten – met name de grote aromatische koolwaterstofgroepen.
Tot de alifatische groep behoren de onverzadigde polyesters, een klasse harsen die worden gegoten in met glasvezel versterkte constructies, zoals rompen van pleziervaartuigen. Een ander alifatisch polyester is polyglycolzuur, een speciaal type afbreekbaar polymeer dat wordt verwerkt tot bio-resorbeerbaar chirurgisch hechtmateriaal.
Ring-bevattende polyesters vormen de grotere en commercieel belangrijkere groep. Verreweg het meest prominente lid van deze groep is polyethyleentereftalaat (PET), een stijf, sterk polymeer dat tot vezels wordt gesponnen die bekend staan onder handelsmerken als Dacron en Teryleen. PET wordt ook geëxtrudeerd tot de folie die bekend staat als Mylar en wordt in wegwerpdrankflessen geblazen. Een verwant polyester is polybutyleentereftalaat (PBT). PBT wordt gebruikt voor soortgelijke toepassingen als PET en wordt ook gebruikt in een synthetisch rubber dat bekend staat als copolyester-elastomeer.
In het algemeen geldt: hoe meer aromatische groepen in de repeterende eenheden, hoe stijver en beter smeltend het polymeer. Deze regel kan worden geïllustreerd aan de hand van polycarbonaat, een stijve, taaie, kristalheldere hars waarvan compact discs worden gemaakt, en de polyarylaten, een klasse technische kunststoffen die vaak de plaats innemen van metalen in machineonderdelen.
Alkydharsen zijn met olie gemodificeerde polyesters die worden gebruikt in verven, vernissen en andere soorten coatingmaterialen.