Leert en beoordeelt u onzinwoorden? Weet u waarom u dat doet? Onzinwoorden zijn niet gebonden aan leerinhouden en vallen buiten hun context, maar ze kunnen wel veel onthullen over uw leerlingen en hun niveau van fonetische kennis.
Voordat we te veel verder gaan, wil ik eerst iets uitleggen over twee verschillende modellen of standpunten over leesverwerving. Er is het Fasenmodel en het Niet-Fasenmodel.
De essentie ervan is dat het Fasenmodel zegt dat kinderen fasen doorlopen in hun leerproces om te lezen en dat lezers op verschillende niveaus verschillende strategieën zullen gebruiken om onbekende woorden te benaderen. Naarmate ongeschoolde lezers leren lezen, veranderen ze de strategieën die ze gebruiken omdat de nieuwe strategieën efficiënter en effectiever zijn.
Het Non-Stage model zegt dat alle lezers dezelfde strategieën zullen gebruiken om print te decoderen en de primaire strategie is context. Dat wil niet zeggen dat leerlingen geen fonetische kennis gebruiken om te decoderen, maar dat de primaire methode de context is. Met andere woorden, bij het benaderen van een onbekend woord, zullen de leerlingen eerst de context gebruiken, voordat ze hun fonetische kennis aanspreken.
Komt binnenkort een blog post over de verschillen tussen deze twee modellen. Maar voor nu, weet dat er twee verschillende modellen. Welk model je volgt in je leesonderwijs zal van invloed zijn op hoe je deze post over onzinwoorden leest.
Een paar jaar geleden had ik de unieke kans om met een handvol leerlingen van de kleuterschool tot de tweede klas te lussen. Ik gaf les aan een volledige klas van de kleuterschool, het volgende jaar aan een 1/2 combiklas, en het jaar daarop aan een klas van de tweede klas. Ik had sommige leerlingen drie jaar achter elkaar en het was echt interessant om hun leesvorderingen te zien van niet-lezers tot het lezen van meerlettergrepige woorden.
Hieronder staan een paar redenen waarom je onzinwoorden zou kunnen onderwijzen en beoordelen. De meeste van de volgende redenen komen uit het perspectief van een leraar in de tweede klas en het zien van leerlingen die worstelen met het nauwkeurig lezen van lettergrepen in meerlettergrepige woorden vanwege hun gebrek aan fonische vaardigheden.
- Nonsense woorden zijn een lettergreep en helpen studenten om grotere woorden te leren decoderen
- Nonsense woorden zijn leuk!
- Nonsense woorden onthullen het vermogen van een leerling om een woord te decoderen
- Nonsense woorden nemen het giswerk uit het lezen
- Nonsense woorden zorgen voor extra oefening
- Een waarschuwing over onzinwoorden
- Hoe leer je onzinwoorden?
Nonsense woorden zijn een lettergreep en helpen studenten om grotere woorden te leren decoderen
Wanneer we fonemisch bewustzijn onderwijzen, breken we woorden vaak op in lettergrepen. We laten leerlingen lettergrepen klappen, springen op elke lettergreep of iets anders doen om het aantal lettergrepen in een woord aan te geven. We werken mondeling met lettergrepen tijdens fonemisch bewustzijn, maar deze mondelinge oefening gaat over naar het lezen van woorden.
Wanneer we jonge kinderen leren lezen, beginnen we met korte klinkers. Elk vcv woord is een lettergreep. Echter, niet alle lettergrepen zijn echte woorden. dit is waar onzin woorden in het spel komen.
Onzin woorden zijn voorloper van het lezen van woorden in brokken of door lettergrepen. Click To Tweet
Moeten kleuters al multisyllabische woorden lezen? Nee. Maar hun hersenen zijn het spiergeheugen en de patronen van het lezen aan het ontwikkelen. Het werk dat ze nu doen, om onzinwoorden te lezen, zal hen helpen om volgend jaar meerlettergrepige woorden te lezen.
Wanneer leerlingen oefenen met het lezen van onzinwoorden, oefenen ze een belangrijke leesvaardigheid: het uit elkaar halen van een woord in een lettergreep die op zichzelf misschien geen betekenis heeft. Ook al heeft de lettergreep geen betekenis, toch volgt hij over het algemeen de regels van de fonetiek.
Kinderen de gewone brokken van woorden leren, helpt hen die brokken in grotere woorden te herkennen. Onzinwoorden worden gewoonlijk in de kleuterklas geleerd, wanneer men cvc-woorden leert decoderen. Maar in de eerste klas, als leerlingen tweelettergrepige woorden lezen, zijn ze afhankelijk van hun vroege leesoefeningen en spiergeheugen.
Nonsense woorden zijn leuk!
Mijn vijfjarige verzint voortdurend nieuwe klanken. Hij zegt een zin en verandert dan een woord in een flauw woord met één lettergreep. Hij wordt er elke keer weer gek van.
Nonsense woorden zijn gewoon leuk.
Voor sommige kinderen is het misschien een haakje dat ze nodig hebben om plezier te hebben met lezen en de klankpatronen te onthouden. Hoe meer plezier je in de klas kunt hebben, hoe groter de kans dat leerlingen onthouden wat je ze leert.
Nonsense woorden onthullen het vermogen van een leerling om een woord te decoderen
Kan een leerling de afzonderlijke fonemen van een woord zeggen en ze samenvoegen? Kent hij de meest voorkomende klanken voor de letters?
Nonsense woorden volgen voorspelbare fonetische patronen. Als de leerlingen de gebruikelijke klanken van de woorden hebben geleerd, kunnen ze de diepte van hun leren in een snelle beoordeling laten zien. Het beoordelen van onzinwoorden geeft u een idee van waar de leerling nog aan moet werken.
Nonsense woorden nemen het giswerk uit het lezen
Nonsense woorden zijn ook goed voor leerlingen die de neiging hebben om naar woorden te gissen. Als u een leerling vertelt dat het woord niet echt is en geen betekenis zal hebben, haalt u het giswerk uit het lezen en helpt u de leerling zich te concentreren op de klanken in het woord. Een leerling zal zich eerder op de klanken concentreren, als hij niet probeert het woord te raden.
Nonsense woorden zorgen voor extra oefening
Nonsense woorden zijn een goede manier om het alfabetische principe vast te stellen en om het coderen en decoderen te oefenen. Wat houdt dat in? In principe helpen ze leerlingen om goede fonetische vaardigheden te leren.
Leerlingen moeten woorden die ze niet kennen, kunnen decoderen en samenvoegen, omdat ze de rest van hun leesleven nieuwe woorden zullen blijven tegenkomen. Leerlingen moeten ook woorden kunnen ontcijferen die niet in hun woordenschat voorkomen. Dat is een onderdeel van woordenschat leren. Weten hoe je onbekende woorden moet lezen, ook al hebben ze nog geen betekenis, hoort bij het zijn van een goede lezer.
Een waarschuwing over onzinwoorden
Laat het aanleren van onzinwoorden niet zwaarder wegen dan het aanleren van echte woorden en authentieke ervaringen met taal. Er zijn genoeg kinderen die hebben leren lezen zonder dat ze nonsenswoorden hebben geleerd.
Helpen nonsenswoorden leerlingen fonemen te verbinden en grotere, meerlettergrepige woorden te lezen, ja. Zijn ze noodzakelijk om een goede lezer te worden, nee. Niet ieder kind heeft leren lezen met behulp van nonsenswoorden.
Als een leerling nonsenswoorden als hele woorden of eenheden kan lezen, is het niet nodig om het lezen van nonsenswoorden te oefenen. Het grootste deel van de leesoefeningen van leerlingen moet bestaan uit echte woorden, in contexten die betekenis en begrip opbouwen, in evenwicht gebracht met gerichte fonetische instructie waarbij ze leren klanken te mengen en te segmenteren.
Als een leerling moeite heeft met het decoderen van echte woorden, dan kan het oefenen met onzinwoorden in combinatie met voortdurende feedback een goede interventie zijn.
Hoe leer je onzinwoorden?
Op elke mogelijke manier.
Leer ze op dezelfde manier als je CVC-woorden leert. Zorg ervoor dat de leerlingen de basisvaardigheden beheersen, dat ze fonemen mondeling (zonder letters) kunnen mengen en segmenteren en dat ze de klanken van de letters in elk onzinwoord kennen.
Zorg vervolgens voor veel plezier bij het oefenen, op welke manier dan ook.