Stres oksydacyjny jest kluczowym elementem łączącym toksyczność środowiskową z wieloetapowym procesem kancerogennym. Reaktywne formy tlenu (ROS) są generowane w odpowiedzi na bodźce zarówno endogenne, jak i egzogenne. Aby zrównoważyć uszkodzenia powodowane przez ROS, istnieje endogenny system obrony antyoksydacyjnej, jednak gdy utlenianie przekracza mechanizmy kontrolne, pojawia się stres oksydacyjny. Przewlekły i skumulowany stres oksydacyjny indukuje szkodliwe modyfikacje różnych składników wielkocząsteczkowych, takich jak DNA, lipidy i białka. Podstawowym mechanizmem działania wielu leków chemioterapeutycznych na komórki nowotworowe jest tworzenie ROS, czyli wolnych rodników. Radioterapia opiera się na fakcie, że promieniowanie jonizujące niszczy komórki nowotworowe. Radioterapia wywołuje bezpośrednie zmiany w DNA lub cząsteczkach biologicznych, które ostatecznie wpływają na DNA. Wolne rodniki powstające w wyniku terapii onkologicznej są często źródłem poważnych skutków ubocznych. Celem niniejszego przeglądu jest przedstawienie informacji na temat działania antyoksydantów podczas leczenia onkologicznego oraz omówienie możliwych zdarzeń i skuteczności. Wiele dyskusji wzbudziła kwestia, czy suplementacja antyoksydantami wpływa na skuteczność chemioterapii nowotworów. Nadal istnieją ograniczone dowody, zarówno pod względem jakości, jak i wielkości próby, sugerujące, że niektóre suplementy antyoksydacyjne mogą zmniejszać działania niepożądane i toksyczność. Znaczne zmniejszenie toksyczności może złagodzić toksyczność ograniczającą dawkę, dzięki czemu więcej pacjentów będzie w stanie ukończyć przepisane schematy chemioterapii, co z kolei zwiększy potencjał sukcesu w zakresie odpowiedzi nowotworu i przeżycia.
.